بررسی تاثیر داروی فوروزماید به‌روش داخل وریدی در مقادیر متفاوت بر روی مولفه‌های بالینی، شاخص‌های الکتروکاردیوگرافی و غلظت سرمی الکترولیت‌ها در بچه شتر تک‌کوهانه
کد مقاله : 1013-5VBS
نویسندگان
امیر سعید صمیمی *، علی سنجری نژاد
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان
چکیده مقاله
استفاده از داروهای مدر مثل فوروزماید به‌صورت داخل وریدی ممکن است باعث تغییراتی در علائم حیاتی و بالینی و آزمایشگاهی در بچه شتر‌ها بشود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیرات تجویز داخل وریدی داروی فوروزماید بر شاخص‌های بالینی، الکتروکاردیوگرافی و غلظت سرمی الکترولیت‌ها بچه شتر تک‌کوهانه است. برای انجام پژوهش حاضر از 18 نفر بچه شتر نر 8 ماه سالم (از دیدگاه بالینی) با وزن تقریبی 120 کیلوگرم نژاد تک‌کوهانه استفاده شد. دام‌های مورد استفاده به سه گروه شاهد، فوروزماید با دوز پایین (5/2 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) و فوروزماید با دوز بالا (5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) تقسیم ‌شدند. در زمان‌های صفر (قبل از تجویز دارو) 15، 30، 60، 120 دقیقه و 24 ساعت بعد از تجویز دارو معاینات بالینی و اخذ نوار قلب انجام شد. همچنین در زمان‌های صفر، 120 دقیقه و 24 ساعت بعد از تجویز دارو در هر سه گروه اخذ نمونه خون انجام شد. نتایج پژوهش حاضر نشان می‌دهد که تفاوت معناداری در شاخص‌های بالینی (شامل تعداد ضربان قلب‌، تعداد تنفس، مدت زمان بازپرشدن مویرگی و حرکات شکمبه‌)، شاخص‌های الکتروکاردیوگرافی (شامل فواصل زمانی PR، RR و QT و همچنین قدرت و بازه زمانی امواج P، QRS و T) و غلظت الکترولیت‌های سرم (سدیم، پتاسیم، کلر، کلسیم، فسفر و منیزیم) بین گروه‌های مختلف مطالعه وجود نداشت. این نتایج نشان می‌‌دهد که تجویز تک دوز داخل وریدی داروی فوروزماید (بدون درنظر گرفتن میزان ادرار تولید شده) می‌تواند بدون وجود عوارض جانبی در بچه شتر‌ها مورد استفاده قرار بگیرد.
کلیدواژه ها
بچه شتر، الکتروکاردیوگرافی، الکترولیت‌، فوروزماید
وضعیت: پذیرفته شده