ردیابی ایمونوهیستوشیمیایی پروتئینهای شوک حرارتی 70 و 90 بیضه متعاقب القای لیشمانیاز احشایی تجربی در موشهای BALB/c
کد مقاله : 1005-5VBS
نویسندگان
کیوان رش1، علی شالیزار جلالی *2، مزدک رازی1، مینو شاددل3
1گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه
2گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه ارومیه
3گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشگاه علوم پزشکی ارتش جمهوری اسلامی ایران
چکیده مقاله
بیماری لیشمانیوز احشایی به عنوان بیماری بومی مشترک بین انسان وحیوان درکشورهای در حال توسعه قادر به ایجاد عوارض نامطلوب تولیدمثلی در انسان و حیوانات می باشد. با این وجود، مکانیسم دقیق اختلالات تولیدمثلی ناشی از این بیماری به روشنی مشخص نیست. مطالعه حاضر در راستای ارزیابی تغییرات سنتز پروتئینهای شوک حرارتی 70 و 90 بیضه متعاقب القای لیشمانیاز احشایی تجربی در موشهای BALB/c طرح ریزی گردید. در این مطالعه تجربی، موشهای نر بالغ BALB/c به صورت تصادفی به سه گروه مساوی شش تایی تقسیم شدند. جهت القاء لیشمانیاز احشایی در گروه لیشمانیاز احشایی تجربی، 2/0 میلی لیتر محلول حاوی 106 × 12 پروماستیگوت لیشمانیا اینفانتوم در مرحله ایستایی به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. گروه شاهد بدون تیمار و گروه شم که 2/0 میلی لیتر محیط کشت انگل را به صورت داخل صفاقی همزمان با القاء لیشمانیاز احشایی تجربی دریافت می کرد نیز در نظر گرفته شد. پس از گذشت شش هفته از شروع مطالعه، موشها متعاقب بیهوشی، آسان کشی و پس از کالبدگشایی، طحال و بیضه ها با رعایت اصول استریل به ترتیب جهت تایید آلودگی انگی و مطالعات ایمونوهیستوشیمیایی برداشته شدند. ارزیابی های ایمنوهیستوشیمیایی نشان داد که القای لیشمانیاز احشایی تجربی در موشهای BALB/c میزان سنتز پروتئینهای شوک حرارتی 70 و 90 در بافت بیضه را نسبت به گروههای شاهد و شم به صورت معناداری افزایش می دهد. به نظر می رسدکه لیــشمانیاز احــشایی می تواند به واسطه ایجاد اختلال در دستگاه هومئوستاز بافت بیضه موجبات بروز اختلالات تولیدمثلی در موش را فراهم آورد.
کلیدواژه ها
ایمونوهیستوشیمی، بیضه، پروتئین شوک حرارتی، لیشمانیاز احشایی، موش
وضعیت: پذیرفته شده