بررسی تغییرات هیستومتریک بافت کلیه در موش‌های نر نژاد ویستاردیابتی تیمار شده با دارچین به دنبال تجویز سرب استات
کد مقاله : 1950-5VBS
نویسندگان
فاطمه دهقان زاد *1، Kianoush Forouhar Majd1، رحمت‌الله فتاحیان دهکردی2
1گروه علوم‌پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
2گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهرکرد، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران
چکیده مقاله
دیابت، بیماری‌ شایع متابولیک است که در صورت عدم درمان به‌موقع، عوارضی جبران‌ناپذیری خواهد داشت. در القای دیابت بر روی مدل‌های حیوانی معمولاً از آلوکسان و استرپتوزوتوسین استفاده می‌شود. سرب، ابتدا به بافت‌های نرم بدن مانند کبد، کلیه و طحال نفوذ کرده و سپس به بافت‌های سختی چون استخوان، دندان و مو وارد می‌شود. به‌منظور کنترل یا درمان دیابت، روش‌های درمانی مختلفی استفاده می‌شود. دارچین یکی از این ترکیبات است که با دارا بودن ترکیباتی از‌جمله: سینامالدئید (55-76 درصد)، اوژنول (5-18 درصد)، سافرول (کمتر از 2 درصد) و ترکیبات دیگری، خواص آنتی‌اکسیدانی چشم‌گیری دارد. 24 سر موش پس از طی دوره تیمار، کشتار شدند و ضمن جداسازی بافت کلیه از بدن آن‌ها، اقدام به تهیه اسلایدهای بافتی و مطالعه هیستومتریک قطر توبول پروکسیمال و دیستال، جسمک کلیوی، کلافه مویرگی و ضخامت فضای کپسول بومن شد. نتایج دال برافزایش قطر کلافه مویرگی، جسمک کلیوی، توبول دیستال و پروکسیمال و کاهش ضخامت فضای کپسول بومن در گروه موش‌های دیابتی تیمار شده با سرب است و درپی تیمار با دارچین، کاهش قطر جسمک کلیوی، کلافه مویرگی، توبول پروکسیمال و دیستال و افزایش ضخامت فضای کپسول بومن مشاهده شد.
کلیدواژه ها
هیستومتری، دیابت، سرب استات، دارچین، کلافه مویرگی
وضعیت: پذیرفته شده