بررسی ارتباط بین شاخص های اسپرموگرام و هیستوپاتولوژی بافت بیضه بعد از القا مسمومیت حاد با کادمیوم در موش صحرایی
کد مقاله : 1939-5VBS
نویسندگان
سعیده شجاعی پور *1، مسعود ایمانی2، شهریار دبیری3
1دانشگاه کرمان
2دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان
3دانشگاه علوم پزشکی کرمان
چکیده مقاله
موضوع: افزایش میزان ناباروری در مردان مسئله بسیار حائز اهمیتی است.اهداف: هدف از مطالعه حاضر ارزیابی شاخص های اسپرموگرام و بررسی هیستوپاتولوژی بافت بیضه در موش های صحرایی مسموم شده با کادمیوم و بررسی ارتباط بین این فاکتورها میباشد. روش تحقیق: در مطالعه حاضر تعداد بیست سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به صورت تصادفی به دو گروه ده تایی تقسیم شدند: گروه کنترل و گروه مسموم شده با کادمیوم. در گروه دوم القا سمیت به صورت تزریق داخل صفاقی میزان 1.2 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن صورت گرفت و بعد از گذشت 9 هفته تمامی موش ها آرام کشی شده و نمونه بیضه و اپیدیدیم اخذ گردید. دستاوردها: در گروه کنترل بافت بیضه به صورت طبیعی با لوله های سمینیفروس طبیعی که حاوی اسپرماتوگونی، اسپرماتوسیت اولیه، ثانویه و اسپرماتید ها بود مشاهده گردید، همچنین که شاخص های اسپرموگرام مانند تعداد، حرکت و زنده مانی اسپرم ها طبیعی بود درحالیکه در گروه مسموم شده با کادمیوم بافت بیضه درجات مختلفی از تخریب را نشان می داد که عبارتند از اسپرماتوژنز ناقص، عدم حضور اسپرماتوزوا، تعداد کم اسپرماتوسیت اولیه و طرح سلول های سرتولی. فاکتورهای اسپرموگرام از جمله حرکت اسپرم ها، زنده مانی و تعداد آن ها به صورت معنی داری کاهش یافته بود.p˂0.00 . نتیجه گیری: عوامل متعددی از جمله تماس با فلزات سنگین مانند کادمیوم با آسیب به بافت بیضه موجب کاهش تولید اسپرم و کاهش باروری در انسان و حیوانات می شوند.
کلیدواژه ها
اسپرموگرام، هیستوپاتولوژی، کادمیوم، بیضه
وضعیت: پذیرفته شده