حضور سویه های اشریشیاکلی تولید کننده شیگاتوکسین در اسب های سوارکاری شهرستان کرمان(ویرایش)
کد مقاله : 1925-5VBS
نویسندگان
ولی اله ناروئی *
گروه پاتو بیولوژیدانشگده دامپزشکی دانشگاه شهید باهنر کرمان ایران
چکیده مقاله
باکتری اشریشیاکلی عضو میکروبیوتای دستگاه گوارش در حیوانات خونگرم محسوب می شود. از نظر بیماری زایی در دستگاه گوارش به 6 دسته تقسیم بندی می شود که عبارتند از:ETEC ، STEC، EPEC، EHEC، EIEC، EAEC وDAEC. بسیاری از پاتوتیپ های ذکر شده قابلیت انتقال و ایجاد بیماری در انسان را دارند و دارای اهمیت بهداشت عمومی می باشند. هدف این پژوهش بررسی حضور سویه های اشریشیاکلی تولید کننده شیگاتوکسین در اسب های سوارکاری شهرستان کرمان می باشد. در این تحقیق 65 سوآب از رکتوم اسب های سالم درکرمان جمع آوری شد. نمونه ها روی محیط‌های مک کانکی کشت داده شدند. پرگنه های مشکوک به اشریشیاکلی توسط تست های بیوشیمیایی بررسی شدند. روی سویه های تایید شده ی اشریشیاکلی استخراج DNA انجام گرفت و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی ژن های مورد نظر بررسی شدند. در این مطالعه از میان 65 سویه‌ی اشریشیاکلی به دست آمده از 65 اسب، 2/26 درصد جدایه ها دارای ژن های stx1 و/یا stx2 و فاقد ژن eae و جزو پاتوتیپ STEC بودند و 1/3 درصد جدایه ها دارای ژن های stx1 و/یا stx2 و ژن eae بودند و به عنوان پاتوتیپ EHEC دسته بندی شدند. همچنین، مجموعا چهار نوع پروفایل ژنی eae، stx1، stx2/stx1 و eae/stx1 مورد شناسایی قرار گرفت. فراوانی ژن stx1، 2/29 و فراوانی ژن stx2، 1/3 درصد بود. با توجه به آن چه در مطالعه ی ما به دست آمد می توان به این نتیجه رسید که مهم ترین پاتوتیپی که در اسب های سالم می تواند وجود داشته باشد، STEC است.
کلیدواژه ها
اشریشیاکلی، پاتوتیپ، شیگاتوکسین.
وضعیت: پذیرفته شده