بررسی مقایسه‌ای و مورفولوژی استخوان مچ دستی فرعی در دام‌های اهلی و انسان
کد مقاله : 1875-5VBS
نویسندگان
رادین گودرزی *1، پویا گیتی2، محمد بهرامی3
1دانشجوی دکترای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران
2دانشجو دکترای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم‌اباد، ایران
3گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه لرستان، خرم‌آباد، ایران
چکیده مقاله
استخوان مچ دستی فرعی ، چهارمین استخوان از ردیف بالایی استخوان‌های مچ دست است. بررسی پرونده فسیلی مچ دست در انسان و حیوانات مختلف نشان می‌دهد، که طی گذشت سالیان متمادی و الزامات تکامل مکانیکی در جانداران مختلف جهت حرکت، جابجایی، رفتارهای معیشتی (مانند رفتارهای مربوط به دستیابی به غذا) این ناحیه از سیستم اسکلتی متحمل تغییرات آشکاری شده‌است. در این مطالعه به بررسی مقایسه‌ای و مورفولوژی این استخوان در دام‌های اهلی و انسان پرداخته‌شد. تعداد 5 عدد استخوان دست انسان فیکس‌شده و 15 عدد استخوان دست فیکس‌شده‌ی الاغ، سگ، گوسفند (هرکدام 5 عدد) از سالن‌های آناتومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان و دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان مورد بررسی قرارگرفتند. در انسان استخوان مچ دستی فرعی کوچک و نخودی‌شکل2 است و جزء دسته‌ی استخوان‌های سزاموئید قرارمی‌گیرد. این استخوان در تک‌سمی اندازه‌ای بزرگ دارد و به‌صورت یک صفحه است که از یک طرف با استخوان مچ دستی زند اسفل و از طرف دیگر با استخوان زند زبرین مفصل می‌شود. در گوشتخواران این استخوان ، میله‌ای شکل است و دارای دو سطح مفصلی است که از طرفی با استخوان مچ دستی زند اسفل و از طرف دیگر با زائده قلمی زند اسفل مفصل می‌شود؛ اما در نشخوارکنندگان این استخوان کوتاه و ضخیم است و فقط با استخوان مچ دستی زند اسفل مفصل می‌شود. این بررسی نشان می‌دهد که علاوه بر تفاوت‌های مورفولوژی، از نظر موقعیت مکانی و مفصلی نیز تفاوت‌های بسیاری در گونه‌های مورد بررسی دارد.
کلیدواژه ها
مچ دست، دام‌های اهلی، انسان
وضعیت: پذیرفته شده