اثر محافظتی کافئیک اسید بر روی هیستوپاتولوژی بیضه موش سوری تیمار شده با آرسنیک
کد مقاله : 1653-5VBS
نویسندگان
مریم دهدشتی مقدم *1، حسن باغیشنی2، حمیده قدرتی آزادی2، زهرا موسوی3
1دانشجوی کارشناسی ارشد بیوشیمی بالینی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد
2دانشیار علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد
3استادیار پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده مقاله
امروزه درمان تأیید شده برای مسمومیت با آرسنیک، در جهت کاهش اثرات سمی آن شلاته درمانی است. اما ممکن است ایمنی و کارآیی عوامل شلاته کننده مختلف زیر سؤال برود. هدف از این مطالعه بررسی نقش بهبود دهنده کافئیک اسید که یک اسید فنولی غیر فلانوئید خوراکی است، در برابر تغییرات هیستوپاتولوژی ناشی از آرسنیک است. در این کار تحقیقاتی، بیست و چهار موش نر بالغ سوری (9± 31 گرم) به طور تصادفی به چهار گروه برابر تقسیم گردید. گروه 1 به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. حیوانات گروه 2 آب حاویppm 200 سدیم آرسنیت دریافت کردند. گروه 3 علاوه بر آرسنیت، کافئیک اسید( kg/mg 60 وزن بدن) (Ip) تجویز شد. موش ها در گروه 4 فقط کافئیک اسید دریافت نمودند. در پایان آزمایش (21 روز) از بافت بیضه جهت ارزیابی هیستوپاتولوژی نمونه برداری شد. نتایج نشان داد که مواجهه با آرسنیک منجر به ایجاد تغییرات مورفولوژیکی و هیستوپاتولوژی نامطلوب در بیضه موش ها از جمله کاهش قطرلوله های سمینی فروس، ضخامت لایه های سلولی آن، کاهش توده اسپرمی داخل مجرا، نکروز سلول های لیدیگ و پرخونی شد. در مقابل، این عوارض جانبی ناشی از آرسنیک با مصرف همزمان کافئیک اسید بهبود یافت. نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد که کافئیک اسید در کاهش ضایعات ناشی از آرسنیک در بافت بیضه تاثیر گذار است، و با توجه به داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی می توان از آن به عنوان یک ماده بازدارنده و بهبود کننده در مسمومیت با آرسنیک استفاده کرد.
کلیدواژه ها
سدیم آرسنیت، هیستوپاتولوژی، کافئیک اسید، بیضه
وضعیت: پذیرفته شده