بررسی نقش محافظتی اتیل پیروات در برابر هایپوکسی بافتی ناشی از سدیم سیانید بر تعداد و تحرک اسپرم‌های موش سفید کوچک آزمایشگاهی نر
کد مقاله : 1635-5VBS
نویسندگان
کیانا محمدی *1، محمدرضا اسدی2، محمد بابایی3، علی کلانتری حصاری4، کاوه اسفندیاری5
1دانشکده دامپزشکی دانشگاه ازاد کرج
2عضو هیات علمی موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی کرج - ایران
3بخش علوم درمانگاهی ، دانشکده پیرا دامپزشکی ، دانشگاه بوعلی سینا ، همدان ایران
4بخش پاتوبیولوژی دانشکده پیرادامپزشکی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران.
5دانش آموخته دکترای بافت شناسی ، دانشگاه تهران ، تهران - ایران
چکیده مقاله
کاهش میزان اکسیژن رسانی می‌تواند موجب اختلال در عملکرد بیضه و اسپرماتوژنز گردد. هدف این مطالعه بررسی اثر هیپوکسی بافتی ایجاد شده توسط سدیم سیانید بر تعداد و تحرک اسپرم‌های موش سوری نر و نقش محافظتی اتیل پیروات بود. از این رو در تحقیق حاضر تعداد 30 سر موش سوری نر بالغ 25 تا 30 گرمی در 3 گروه مورد استفاده قرار گرفتند. گروه کنترل دریافت کننده سرم فیزیولوژی، گروه دریافت کننده سدیم سیانید با دوز mg/kg 2 هر 24 ساعت یک بار به صورت تزریق داخل صفاقی و گروه دریافت کننده سدیم سیانید با دوز mg/kg 2 به همراه اتیل پیروات با دوز mg/kg 40 به صورت تزریق روزانه داخل صفاقی به مدت 35 روز دریافت نمودند. نتایج حاصل از اخذ سرم نشان دهنده کاهش معنی‌دار تعداد و میزان تحرک اسپرم‌ها درگروه‌های دریافت کننده سدیم سیانید بود (05/0> p). این در حالی بود که استفاده از اتیل پیروات به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی به خوبی توانسته بود اثرات سوء حاصل از هیپوکسی بافتی بر تعداد و تحرک اسپرم‌ها را جبران کند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که اتیل پیروات قادر به خنثی نمودن عوارض ناشی از هیپوکسی بافتی در رابطه با پارامترهای تعداد و تحرک اسپرم‌ها می‌باشد.
کلیدواژه ها
هیپوکسی بافتی; سدیم سیانید; اتیل پیروات; اسپرم.
وضعیت: پذیرفته شده