| مطالعه ضایعات ناشی از آلومینیوم کلراید بر بافت دستگاه گوارش در موش صحرایی نژاد ویستار |
| کد مقاله : 1629-5VBS |
| نویسندگان |
|
سجاد عالیشاهی *1، سها عالیشاهی بالادهی2 1دانشجو دکترای تخصصی جراحی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران 2دانشجو دکترای عمومی دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، ایران |
| چکیده مقاله |
| فلزات سنگین به عنوان یک مسئله خطر ساز در ابعاد مختلف می باشند.. آلومینیوم به طور گسترده در محیط زیست پخش شده و به طور گسترده ای در زندگی روزمره استفاده می شود. بنابراین انسان و حیوان به آسانی در معرض آلومینیوم قرار می گیرد. انسان به واسطه استنشاق هوای محیط و مصرف غذا و آب در معرض آلومینیوم قرار می گیرد. هدف بررسی مطالعه ضایعات ناشی از آلومینیوم کلراید بر بافت دستگاه گوارش می باشد. در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی نژاد ویستار در سه گروه کنترل، شم و گروه آلومینیوم کلراید (70 میلی گرم/کیلوگرم روزانه) تقسیم بندی شدند. موش ها در شرایط استاندارد، با درجه حرارت 2±23، رطوبت نسبی 5 ±55، و با دسترسی آزاد به آب و غذا ﻧﮕﻪ داری شدند. این آزمایش برای مدت 28 روز طراحی شد. در پایان دوره بافت های دستگاه گوارش جدا گردیده و پس از انجام مراحل مختلف پاساژ بافتی، رنگ آمیزی صورت گرفته و به کمک میکروسکوپ نوری مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاصل از این مطالعه در بافت دئودنوم و ژژنوم کمترین میزان ارتفاع پرز در گروه آلومینینوم، کمترین میزان پهنای پرز در گروه آلومینیوم بوده است؛ در بافت ایلئوم بیشترین میزان ارتفاع پرز در گروه آلومینیوم دیده شده سایز مخاط و زیر مخاط بافت مری در گروه آلومینیم کلراید کاهش یافته است. کمترین سایز مخاط بافت معده در گروه آلومینیم کلراید دیده شده است. سایز زیر مخاط بافت معده در گروه آلومینیم کلراید نسبت به گروه کنترل و افزایش یافته است. |
| کلیدواژه ها |
| آلومینیوم، دستگاه گوارش، مخاط، زیر مخاط |
| وضعیت: پذیرفته شده |