مقایسة هیستوپاتولوژیک اثر پماد سیلورسولفادیازین، زردچوبه و سرکه سفید در ترمیم زخم پوستی در موش سوری
کد مقاله : 1574-5VBS
نویسندگان
محسن پی سخن *، آناهیتا معماردزفولی، آیدا رضایی پور
دانشجوی دکترای عمومی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده مقاله
عفونت، شایع‌ترین مانع بهبودی زخم‌ها می‌باشد. در مقابل، آنتی‌بیوتیک‌ها و ضد التهاب‌های غیراستروئیدی ترمیم زخم را تسریع می‌کنند. با توجه به خواص ضدمیکروبی و ضدالتهابی اثبات شده در زردچوبه و سرکه سفید، تاثیر این دو بر ترمیم زخم و همچنین مقایسة آن‌ها با سیلورسولفادیازین بررسی شد. در این مطالعه 24 موش سوری نر همسان به طور تصادفی در چهار گروه مساوی قرار داده شد. گروه T، V و S به ترتیب تحت درمان با زردچوبه، سرکه سفید و پماد موضعی سیلورسولفادیازین قرار گرفتند. همچنین در گروه C به عنوان گروه کنترل شست و شو ناحیه زخم با سرم نرمال سالین صورت گرفت. پس از ایجاد زخم پوستی، موش‌ها به مدت 14 روز تحت مراقبت و روزانه دو مرتبه زخم مورد بررسی و درمان قرار گرفت. در گروه S نسبت به گروه‌های C، T و V تولید کلاژن، قدرت کشش و میزان رگ‌زایی بیشتر بوده و ادم و التهاب در ناحیه زخم کمتر بود. در گروه V نسبت به گروه T تفاوت چشمگیری در تولید کلاژن، قدرت کشش، میزان ادم، رگ‌زایی و شدت التهاب دیده نشد امّا در گروه کنترل نسبت به این دو گروه تولید کلاژن کمتر بوده و قدرت کشش با وجود ادم زیاد، رگ‌زایی و التهاب شدید نیز کمتر بود. در این مطالعه دریافتیم که اثر پماد سیلورسولفادیازین نسبت به سرکه و زردچوبه در ترمیم زخم‌ها بیشتر بوده امّا در صورت استفاده از این دو به عنوان آنتی‌بیوتیک و ضدالتهاب، شاهد اثربخشی بهتری نسبت به شست و شوی ناحیة زخم با سرم نرمال سالین به تنهایی خواهیم بود.
کلیدواژه ها
ترمیم زخم، زردچوبه، سرکه، سیلورسولفادیازین
وضعیت: پذیرفته شده