| اصول کلی علامت گذاری و برچسب زدن در مطالعات مربوط به ماهی با رعایت اخلاق زیستی(باید ها و نبایدها) |
| کد مقاله : 1560-5VBS |
| نویسندگان |
|
علیرضا محسنی تنکابنی *1، ساینا رمضان نژاد2، صابر وطن دوست3، فاطمه سادات علوی2 1دکتری دامپزشکی.دانشکده دامپزشکی.دانشگاه ازاد بابل.بابل.ایران 2دانشجوی دکترای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل 3دانشجوی دکترای شیلات، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل |
| چکیده مقاله |
| امروزه در جهت مدیریت تولید در منابع آبی و مراکز تکثیر و پروش آبزیان بخصوص در بازسازی ذخایر و یا نگهداری مولدین برای اثر گذاری و افزایش راندمان تولید و سهولت در دستیابی به اهداف تعیین شده از روش هایی استفاده می شود که یکی از مهمترین آنها علامتگذاری آبزیان می باشد. برای مثال می توان با استفاده از علامت گذاری در مدیریت تولید و انتخاب مولدین مناسب ، تعیین وزن مناسب رهاسازی در جهت افزایش راندمان تولید و کاهش هزینه پرورش اشاره نمود. ماهیان برای بدست آوردن اطلاعات رفتاری، پویایی جمعیت نشاندار می شوند که همه این موارد برای توسعه مدیریت ذخایر آنها ضروری است. شناسایی ماهی ها به صورت طبیعی یا توسط برچسب مصنوعی برای مطالعات روی سن و رشد, میزان تلفات، فراوانی، ماهی گیری یا میزان محصول و مهاجرت مورد نیاز است. انتخاب نوع خاصی از نشان در چارچوب اهداف مطالعه شامل اثر بر بقای حیوان ، رفتار ، رشد و نمو؛ ماندگاری و شناسایی برچسب؛ تعداد و اندازه حیوانات؛ استرس اسیر شدن، مجموع هزینه ها؛ بهبودی ماهیان نشان دار می شود. اثرات علامت گذاری بر ماهی ها به شرایط فیزیکی ماهی در زمان رها سازی وابسته است. وقوع جراحات به گونه و اندازه خاص وابسته است و زخم های جزئی که توسط فرایند نشان دار کردن و علامت گذاری ایجاد می شوند معمولا بدون درمان با آنتی بیوتیک ها به طور رضایت بخش بهبود می یابند. تمام آرام بخش ها یا آنتی بیوتیک ها باید به شیوه ای مطابق با الزامات قانونی مورد استفاده قرار گیرد. |
| کلیدواژه ها |
| اخلاق زیستی، علامت زدن، نشان دار کردن، ماهیان |
| وضعیت: پذیرفته شده |