| تعیین فراوانی پاتوتیپ های اشریشیاکلی جدا شده از موارد اسهالی گوساله در منطقه کرمان |
| کد مقاله : 1552-5VBS |
| نویسندگان |
|
سعیده افریشم *1، زاهده نادری2، پروین محسنی2، زهرا اسدی1، رضا قنبرپور3 1گروه پاتوبیولوژی، دانشکده ی دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان 2گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان 3گروه تحقیقاتی میکروبیولوژی مولکولی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید باهنر کرمان |
| چکیده مقاله |
| اشریشیاکلی باکتری گرم منفی، میله ای شکل و متحرکی است که بر روی محیط کشت های معمولی مانند EMB و مکانکی رشد می کند و به عنوان فلور بدن انسان و حیوانات شناخته می شود. اعضای این گونه براساس حضور عوامل حدت مختلف و ویژگی اتصال به سلول میزبان به پاتوتیپ‌های مختلفی تقسیم بندی می شوند که به ویژه در ایجاد اسهال در انسان و بعضا گوساله ها نقش دارند. این پاتوتیپ ها عبارتند از:ETEC ، STEC، EPEC، EHEC، EIEC، EAEC وDAEC. در این تحقیق 170 سوآب از رکتوم گوساله های مبتلا به اسهال در شهرستان کرمان جمع آوری شد. نمونه‌ها بر روی محیط‌های مک کانکی کشت داد شدند. پرگنه های مشکوک به اشریشیاکلی توسط تست های بیوشیمیایی بررسی شدند. بر روی سویه های تایید شده ی اشریشیاکلی استخراج DNA انجام گرفت و سپس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی مربوط به ژن‌های حدت هریک از پاتوتیپ ها، جدایه ها از نظر پاتوتیپ بررسی شدند. فراوانی پاتوتیپ ها در میان 170 جدایه ی اشریشیاکلی به دست آمده از گوساله های اسهالی، عبارت بودند از: 8/1 درصد پاتوتیپ انتروپاتوژنیک (EPEC)، 2/1 درصد انتروتوکسیژنیک (ETEC)، 2/1 درصد انترو هموراژیک (EHEC)، 6/0 درصد مهاجم روده ای (EIEC) و 3/5 درصد تولید کننده‌ی توکسین شیگا (STEC). نتایج مطالعه ی حاضر فراوانی پایین تری برای پاتوتیپ ETEC نسبت به اغلب مطالعات صورت گرفته به دست داد که می تواند به دلیل انتخاب تعداد کم فاکتورهای حدت مورد بررسی باشد. پیشنهاد می شود فاکتورهای حدت دیگر و در فصول و مناطق جغرافیایی مختلف مورد توجه قرار گیرد. |
| کلیدواژه ها |
| اسهال، گوساله، اشریشیاکلی، پاتوتیپ، کرمان |
| وضعیت: پذیرفته شده |