مطالعه استخوان‌شناسی و رادیوگرافی اندام حرکت لگنی در خدنگ هندی کوچک (small Indian mongoose)
کد مقاله : 1510-5VBS
نویسندگان
یونس کمالی *1، محمد سعید احراری خوافی2
1گروه علوم پایه دامپزشکی, دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز
2گروه علوم بالینی، زیرگروه رادیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شیراز
چکیده مقاله
هدف مطالعه حاضر توصیف استخوان‌شناسی و رادیوگرافی اندام حرکتی لگنی در خدنگ هندی کوچک (small Indian mongoose) است. برای این منظور 2 لاشه خدنگ کشف شده اطراف استان فارس جهت تهیه اسکلت به روش جوشاندن و 4 مورد زنده که تحت بیهوشی عمیق جهت تهیه تصاویر رادیوگرافی از نماهای شکمی-پشتی، جانبی، قدامی-خلفی و پشتی-کف پایی مورد استفاده قرار گرفت. در نمای شکمی-پشتی استخوان لگن مشابه گربه بود، اگرچه ستیغ ایلیاکی قدری بیشتر به طرف خارج منحرف شده بود که از این نظر مشابه سگ به نظر می‌رسید. تابولای ایسکیوم باریکتر از تابولای سگ و گربه بود. سر استخوان ران کروی‌تر با گردن کوتاه‌تر و باریکتر، lesser trochanter مشخص‌تر و greater trochanter نسبتا کوچکتر از این ویژگی‌ها در سگ و گربه بود. در نمای جانبی کف لگن ظاهر خمیده‌تر از کف لگن سگ داشت و ایسکیاتیک توبر نسبتا بالاتر از سطح کف لگن قرار داشت. سوراخ obturator بیشتر مشابه این سوراخ در لگن سگ بود. در نمای جانبی از مفصل زانو استخوان کشکک به صورت کشیده سوار بر قرقره استخوان ران و استخوان‌های کنجدی مربوط به سرهای عضله gastrocnemius و تاندون عضله popliteus با اندازه کوچکتر مشخص بود. در این نما intercondylar eminence استخوان درشت‌نی بر روی کوندیل‌های استخوان ران قدری هم‌پوشانی بیشتری نسبت به سگ و گربه داشت. استخوان‌های تارس مشابه با سگ و گربه به تعداد 7 عدد بود و هم‌پوشانی استخوان‌ها در نماهای رادیوگرافی پشتی-کف پایی و جانبی نیز مشابه بود. استخوان متاتارس یک در تمام نمونه‌ها برخلاف متاتارس یک سگ و گربه همواره وجود داشت.
کلیدواژه ها
خدنگ کوچک هندی، رادیوگرافی، استخوان‌شناسی، اندام حرکتی لگنی
وضعیت: پذیرفته شده