ارزیابی ایمونوهیستوشیمیایی اثر اریتروپویتین بر شاخص آپوپتوزی و بیان کاسپاز 3 بافت کبد متعاقب ایجاد ایسکمی/ری پرفیوژن در روده گربه
کد مقاله : 1491-5VBS
نویسندگان
آذین دخت باباپور *1، غلامرضا حمیدیان2، رضا رضایی2، علی اسماعیلی2، محسن حنیفه3، سید حسین جارالمسجد4
1گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
2گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3گروه طب دام کوچک و اسب، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه هلسینکی، هلسینکی، فنلاند
4گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده مقاله
آسیب‌های ناشی از ایسکمی/ری‌پرفیوژن (I/R) روده کوچک به علل مختلفی اتفاق می‌افتد و اثرات مفید اریتروپویتین در I/R نیز به خوبی نشان داده شده است اما تاکنون اطلاعاتی در مورد نقش محافظتی آن در مهار آپوپتوز القاء شده متعاقب I/R روده در بافت کبد وجود ندارد. در این مطالعه 20 سر گربه نر بالغ به چهار گروه کنترل (فقط عمل لاپاراتومی)، گروه I/R بدون درمان و گروه‌های I/R درمان شده با اریتروپویتین با دوز IU/kg 1000 و IU/kg 3000 تقسیم شدند. ایسکمی با بستن شریان مزانتر قدامی به مدت 60 دقیقه القاء شد و حیوانات به مدت 180 دقیقه تحت ری‌پرفیوژن قرار گرفتند. اریتروپویتین در شروع ری‌پرفیوژن به صورت تک دوز IV تزریق گردید. در پایان گربه‌ها با دوز بالای تیوپنتال سدیم آسان کشی شده و نمونه‌های بافتی از کبد به وسیله پانچ بیوپسی برداشته شد و در فرمالین بافر 10 درصد تثبیت گردید. نمونه‌های بافتی به روش استاندارد تهیه مقاطع بافتی پارافینی آماده شده و شاخص آپوپتوزی با تکنیک تانل و میزان بیان کاسپاز3 به روش ایمونوهیستوشیمیایی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که I/R در روده کوچک باعث القاء آپوپتوز و افزایش شاخص آپوپتوزی سلول‌های کبدی و میزان بیان کاسپاز3 در بافت کبد شد. همچنین مشخص گردید که اریتروپویتین در گروه‌های درمانی به صورت وابسته به دوز باعث کاهش شاخص آپپتوزی سلول‌های کبدی و میزان بیان کاسپاز3 نسسبت به گروه I/R گردید. با توجه به مطالعه حاضر می‌توان گفت اریتروپویتین می‌تواند یک استراتژی محافظتی مناسب برای مهار عوارض ناشی از I/R روده کوچک در بافت کبد باشد.
کلیدواژه ها
ایسکمی/ری پرفیوژن، اریتروپویتین، کبد، آپوپتوز، کاسپاز3
وضعیت: پذیرفته شده