اثرات ریزتزریق هیستامین وآنتاگونیست گیرنده های H1 آن به داخل قشر اربیتال بطنی-جانبی بر جنبه حسی درد نوروپاتیک ناشی از آسیب تنگی مزمن عصب سیاتیک در موش های صحرایی
کد مقاله : 1442-5VBS
نویسندگان
راضیه دانشیار *1، اسماعیل تمدن فرد2، امیر عرفان پرست2، درسا رئیسیان1، یاسین اسماعیلو1
1گروه فیزیولوژی،دانشکده دامپزشکی، دانشگاه ارومیه، ارومیه-ایران
2گروه فیزیولوژی،دانشکده دامپزشکی،دانشگاه ارومیه،ارومیه-ایران.
چکیده مقاله
هیستامین یکی از نوروترنسمیتر های کلیدی کنترل کننده بسیاری از اعمال مغزی است که از طریق ۴ نوع گیرنده خود در تنظیم اعمالی مثل رفتار تغذیه ای، بالانس انرژی، برانگیختگی و انواع رفتارها دخالت می کند. در این مطالعه آثارریزتزریق هیستامین وآنتاگونیست گیرنده های H1 آن به داخل قشر اربیتال بطنی-جانبی بر درد نوروپاتیک ناشی از آسیب تنگی مزمن عصب سیاتیک در موش های صحرایی بررسی گردید. درد نوروپاتیک در این مطالعه با استفاده از چهار عدد لیگاتور شل به دور عصب سیاتیک (مدل CCI) ایجاد شد. در روز هفتم پس از ایجاد آسیب در عصب سیاتیک، در هر دو سمت قشر اربیتال بطنی- جانبی دو عدد کانول راهنما قرار داده شد. هفت روز پس از کانول گذاری در قشر اربیتال بطنی - جانبی یعنی ۱۴ روز پس از آسیب عصبی، ۳۰ دقیقه قبل و نیز در دقایق ۱۵، ۳۰، ۴۵ و ۶۰ پس از تزریق داروی مورد نظرآلودینی مکانیکی با استفاده از فیلامانهای وان فری ثبت گردید. ریز تزریق هیستامین به داخل قشر اربیتال بطنی-جانبی در مقادیر ۱ و ۰/۵میکروگرم و نه ۰/۲۵میکروگرم به ازای ناحیه پاسخ درد نوروپاتیک را کاهش داد. پیش تزریق مپیرامین ۲ میکروگرم از کاهش درد ناشی از هیستامین(۱ میکروگرم) جلوگیری کرد. بر این اساس می توان نتیجه گیری کرد که گیرنده هیستامینی H1 در قشر اربیتال بطنی-جانبی در پردازش درد های نوروپاتیک می توانند نقش داشته باشند.
کلیدواژه ها
هیستامین، قشر اربیتال بطنی-جانبی، درد نوروپاتیک، عصب سیاتیک
وضعیت: پذیرفته شده