بررسی اثر هیپوکسی بافتی ایجاد شده توسط سدیم سیانید بر ضریب تمایز لوله‌ای موش سوری نر و نقش محافظتی اتیل پیروات
کد مقاله : 1440-5VBS
نویسندگان
دلنیا قاسمی *1، محمدرضا اسدی2، محمد بابایی3، علی کلانتری حصاری3، کاوه اسفندیاری4
1دانشکده دامپزشکی دانشگاه آزاد کرج
2عضو هیات علمی موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی کرج - ایران
3بخش علوم درمانگاهی ، دانشکده پیرا دامپزشکی ، دانشگاه بوعلی سینا ، همدان ایران
4دانش آموخته دکترای بافت شناسی دانشگاه تهران ، تهران - ایران
چکیده مقاله
کاهش میزان اکسیژن رسانی می تواند موجب اختلال در عملکرد بیضه و اسپرماتوژنز گردد. هدف این مطالعه بررسی اثر هیپوکسی بافتی ایجاد شده توسط سدیم سیانید بر پارامتر ضریب تمایز لوله ای ( TDI) موش سوری نر و نقش محافظتی اتیل پیروات بر آسیب ناشی از این هیپوکسی بود. از این رو در تحقیق حاضر تعداد 30 سر موش سوری نر بالغ 25 تا 30 گرمی در 3 گروه مورد استفاده قرار گرفتند. گروه کنترل دریافت کننده سرم فیزیولوژی، گروه دریافت کننده سدیم سیانید با دوز mg/kg 2 هر 24 ساعت یک بار به صورت تزریق داخل صفاقی و گروه دریافت کننده سدیم سیانید با دوز mg/kg 2 به همراه اتیل پیروات با دوز mg/kg 40 به صورت تزریق روزانه داخل صفاقی به مدت 35 روز دریافت نمودند. پس از پایان دوره تجویز، پس از بیهوشی و آسان کشی نمونه‌های بافتی پس از جداسازی در داخل محلول بوئن فیکس شده و پس از انجام برش های پارافینی با رنگ آمیزی های هماتوکسیلین ائوزین مورد بررسی هیستومورفومتری قرار گرفتند. نتایج نشان دهنده کاهش معنی دار فاکتور TDI درگروه‌های دریافت کننده سدیم سیانید بود (05/0>p). این در حالی بود که استفاده از اتیل پیروات به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی به خوبی توانسته بود مانع از کاهش فاکتور ضریب تمایز لوله ای گردد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که اتیل پیروات قادر به خنثی نمودن عوارض ناشی از هیپوکسی بافتی در رابطه با پارامتر ضریب تمایز لوله ای می باشد.
کلیدواژه ها
هیپوکسی بافتی; سدیم سیانید; اتیل پیروات; ضریب تمایز لوله‌ای، موش سفید کوچک آزمایشگاهی.
وضعیت: پذیرفته شده