اثرات حفاظتی منتول خوراکی در رفتار تشنجی ناشی از پنتیلن تترازول
کد مقاله : 1396-5VBS
نویسندگان
سارا حسینچی، یوسف پناهی *، محمد امین منزه
بخش فارماکولوژی و سم شناسی, گروه علوم پایه, دانشکده دامپزشکی , دانشگاه تبریز ,تبریز ,ایران
چکیده مقاله
پیش زمینه و هدف: صرع یک اختلال سیستم اعصاب مرکزی است که داروهای مورد استفاده برای درمان آن از کارآیی کافی برخوردار نیستند، بنابراین تلاش برای تهیه و تولید داروهای جدید درمانی باعث شده است این مطالعه با هدف بررسی اثرات حفاظتی منتول خوراکی در فعالیت های صرعی در موش صحرایی انجام شود.
مواد و روش کار: در مطالعه حاضر 30 سر موش صحرایی نر در 5 گروه کنترل، حلال، منتول 200، 400 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم استفاده شدند. با استفاده از اتانول بعنوان حلال، منتول با غلظت 48/0 میلی گرم بر میلی لیتر تهیه شد و با دوزهای 200، 400 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت گاواژ به حیوانات داده شد و بعد از ارزیابی رفتار حیوان به مدت 30 دقیقه، پنتیلن تترازول (80 میلی گرم بر کیلوگرم) داخل صفاقی برای القا تشنج استفاده شد و رفتار تشنجی حیوانات به مدت ده دقیقه مانتیور شد و در نهایت برای سرکوب فعالیت های تشنجی از دیازپام 10 میلی گرم بر کیلوگرم داخل صفاقی استفاده شد.
یافته ها: نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان می دهد که منتول در دوزهای 200 و 600 میلی گرم بر کیلوگرم دارای اثرات حفاظتی در فعالیت های تشنجی است، ولی دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم اثرات حفاظتی موثری نداشته است.
نتیجه گیری: اثرات حفاظتی منتول در فعالیت های تشنجی نشان میدهد که با انجام مطالعات بیشتر درباره نحوه عملکرد آن، ممکن است در طراحی پروتکل های درمانی جدید در زمینه صرع مفید باشد.
کلیدواژه ها
منتول، پنتیلن تترازول، صرع
وضعیت: پذیرفته شده