بررسی هیستوپاتولوژی اسانس گل سرخ و گلاب در بهبود آزمایشگاهی زخم های پوستی در موش صحرایی
کد مقاله : 1392-5VBS
نویسندگان
قاسم عطایی تیموری1، فرزانه صادقی *2
1Student of Baft university ,faculty of veterinary
2Assistant professor of Anatomy department of Baft University, faculty of veterinary.
چکیده مقاله
هدف
هدف از این مطالعه ارزیابی میزان تسریع ترمیم زخم و کاهش التهاب ناشی از آن پس از به کارگیری اسانس گل سرخ و گلاب بوده است.
مواد و روش کار
این مطالعه بر روی 40 سر موش صحرایی سفید از نژاد ویستار انجام گرفت. متعاقب بیهوشی عمومی و آماده سازی جراحی، بر روی پهلوی حیوان نزدیک ستون فقرات با یک شابلن فلزی، زخمی به ابعاد1×1 سانتی متر روی پوست ایجاد گردید. در گروه اول پماد 10% روغن گل سرخ در پایه اوسرین روی زخم قرار گرفت. در گروه دوم سطح زخم با گلاب شستشو گردید. در گروه سوم اوسرین به تنهایی روی زخم مالیده شد و زخم های گروه چهارم با سرم فیزیولوژی شستشو گردید. بعد از روزهای 6 و 12 موش ها برای انجام آزمایشات هیستوپاتولوژی قربانی شدند و نمونه های اخذ شده با رنگ هماتوکسیلین- ائوزین رنگ آمیزی شدند و از نظر تشکیل بافت پوششی، بافت جوانه گوشتی، دلمه و خون ریزی بررسی گردیدند.همچنین به منظور ارزیابی میزان انقباض زخم روزانه توسط دوربین، عکس های دیجیتال از زخم ها تهیه گردید و سپس برای محاسبه سطح زخم ها از نرم افزار آنالیز دیجیتالی استفاده شد.
کلیدواژه ها
اسانس گل سرخ ، گلاب ، زخم های پوستی
وضعیت: پذیرفته شده