اثر استفاده از پلی‌اتیلن‌گلایکول یا بنتونیت سدیم فعال ‌شده بر ترکیب مواد معدنی در گوشت بزغاله‌های سانن تغذیه شده با جیرۀ حاوی فرآورده‌های فرعی پسته
کد مقاله : 1357-5VBS
نویسندگان
مرتضی کردی *1، عباسعلی ناصریان2
1گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه یاسوج، یاسوج، ایران
2گروه علوم دامی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده مقاله
این مطالعه به منظور بررسی اثر استفاده از پلی‌اتیلن‌گلایکول (PEG) یا بنتونیت سدیم فعال شده (به عنوان جاذب‌های تانن) بر ترکیب مواد معدنی گوشت ماهیچۀ Longissimus dorsi در بزغاله‌های سانن تغذیه‌شده با جیرۀ حاوی فرآورده‌های فرعی پسته انجام شده است. بدین منظور از 15 رأس بزغالۀ سانن ده ماهه با میانگین وزن 7±100 در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار و 5 تکرار و به مدت 45 روز استفاده شده است. تیمارهای آزمایشی شامل؛ جیرۀ حاوی 30 درصد مادۀ خشک فرآورده‌های فرعی پسته (تیمار شاهد)؛ تیمار شاهد+1 درصد مادۀ خشک جیره PEG (تیمار 2)؛ و تیمار شاهد+ 1 درصد مادۀ خشک جیره بنتونیت سدیم فعال‌شده (تیمار 3) بودند. نتایج این آزمایش نشان دادند که بین تیمارها از نظر غلظت مواد معدنی Ca، Zn و Fe در گوشت اختلاف معنی‌داری وجود نداشت (P>0.05). امّا با این وجود، بین تیمارها از نظر غلظت Cu در گوشت اختلاف‌معنی‌دار مشاهده شده است، بطوریکه تیمارهای حاوی PEG و بنتونیت سدیم حاوی غلظت‌های بالاتر Cu در گوشت بوده‌اند (P<0.05). این داده‌ها پیشنهاد می‌کنند که افزودن PEG یا بنتونیت سدیم فعال‌شده به عنوان جاذب‌های تانن در جیره‌های حاوی 30 درصد فرآوده‌های فرعی پسته می‌تواند در افزایش غلظت Cu در گوشت بزغاله‌های سانن بطور معنی‌داری اثرگذار باشد.
کلیدواژه ها
سانن، بنتونیت سدیم، پوست پسته، تانن، مواد معدنی.
وضعیت: پذیرفته شده