بررسی هیستوپاتولوژی بافت قلب ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) متعاقب تجویز خوراکی سینامالدهید در مسمومیت با فلز روی
کد مقاله : 1329-5VBS
نویسندگان
سارا آذری *1، سید محمد حسینی2، شیلا امیدظهیر3
1دانشجوی دوره دکتری دامپزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، بابل، ایران.
2گروه پاتولوژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، بابل، ایران.
3گروه آبزیان،دانشکده علوم دریایی و اقیانوسی دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران.
چکیده مقاله
دارچین خواص دارویی مختلفی دارد که به دلیل وجود مواد موثره نظیر سینامالدهید است. روی فلزی با سمیت بالا است و مقادیر زیاد آن در محیط باعث آلوده کردن چرخه غذایی و محیط می گردد. یکی از مشکلات اساسی این تحقیق تاثیرات سینامالدهید علیه مسمومیت زایی اکسید روی در قلب ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه ماهی ها را در 5 گروه با سه تکرار تقسیم بندی شدند. یک گروه به عنوان گروه کنترل مشخص شد.گروه دیگر فقط روی به مقدار ppm 3 محلول در آب دریافت کرد و 3 گروه دیگر علاوه بر روی، مقادیر متفاوتی از سینامالدهید با دوز مشخص به همراه غذا، به مدت ۴۵ روز دریافت کردند. پس از آن با استفاده از عصاره گل میخک ماهیان اوتانازی شده و سپس از قلب آنها نمونه بافتی تهیه شد و به ظروف حاوی فرمالین بافر 10٪ منتقل و به آزمایشگاه آسیب شناسی ارسال شد. در بررسی بافت گروه دریافت کننده اکسید روی و گروه تیمار 1 ضایعاتی نظیر نکروز، پرخونی و اینفیلتریشن سلول های آماسی مشاهده شد. اما در گروه تیمار 2 فقط نکروز و اینفیلتریشن سلول های آماسی دیده شد و پرخونی مشاهده نگردید. در گروه تیمار 3 که بیشترین دوز سینامالدهید را دریافت کرده بودند همانند گروه کنترل هیچ ضایعه ای یافت نشد، در نتیجه با افزایش دوز سینامالدهید میزان ضایعات بافتی ناشی از فلز روی در قلب کاهش یافته است.
کلیدواژه ها
سینامالدهید، کپور معمولی، قلب، اکسید روی، هیستوپاتولوژی
وضعیت: پذیرفته شده