بررسی تاثیر اسپیرولینا پلاتنسیس (Spirulina platensis) بر تغییرات بیوشیمیایی ناشی از مواجهه با آرسنیک در برخی بافت های ماهی کپور معمولی
کد مقاله : 1299-5VBS
نویسندگان
حسن باغیشنی *1، فتانه جلیلی یوسف نزاد2، داور شاهسونی2
1گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2گروه بهداشت مواد غذایی و آبزیان، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
چکیده مقاله
برای درمان مسمومیت‌ها و یا پیشگیری از اثرات مضر آنها کاربرد ترکیبات مختلف با منشا طبیعی بصورت روزافزونی در حال گسترش است. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی اثرات مفید جلبک اسپیرولینا بر تغییرات بیوشیمیایی ناشی از ارسنیک در برخی بافت‌های ماهی کپور انجام گرفت. در این مطالعه تعداد 120 عدد ماهی کپور معمولی سالم به چهار گروه 30 تایی تقسیم شدند .گروه 1 به عنوان کنترل در نظر گرفته شد. گروه 2 تحت تاثیر 1 میلی‌ گرم بر لیتر آرسنیت سدیم در اب قرارداشت. گروه 3 علاوه بر مواجهه با آرسنیت، غذای حاوی 10% اسپیرولینا دریافت نمود. گروه 4 غذای حاوی 10% اسپیرولینا برای مدت 3 هفته دریافت نمود. آرسنیت به طور معنی‌داری (05/0> p) باعث افزایش آسپارتات‌امینوترانسفراز کلیه ، آلانین-امینوترانسفراز کبد وکلیه و آلکالین‌فسفاتاز کبد در مقایسه با گروه کنترل شد. مواجهه با آرسنیت تاثیر معنی داری بر فعالیت لاکتات‌دهیدروژناز در بافت های مورد مطالعه نداشت. همچنین افزایش قابل‌توجه میزان مالون‌دی‌الدئید در بافت آبشش و کلیه ماهیان وافزایش معنی‌دارگروه‌های کربونیل پروتئین‌ها در بافت آبشش، کلیه و کبد به دنبال تماس با آرسنیت مشاهده گردید. تجویز اسپیرولینا در گروه 3 به طور موثری مقادیر آسپارتات‌امینوترانسفراز کلیه، آلانین‌امینوترانسفراز کبد وکلیه ، آلکالین-فسفاتازکبد، مالون‌دی‌الدئید آبشش و کلیه و گروه‌های کربونیل در بافت کبد را کاهش داد، تا حدی که اختلاف معنی‌داری با گروه کنترل نداشتند. بر اساس این نتایج مصرف مکمل خوراکی جلبک اسپیرولینا می‌تواند در آبزیان به خصوص در مکان-هایی که به دلیل آلودگی‌های زیست محیطی مختلف امکان مواجه با آرسنیک وجود دارد، دارای اثرات پیشگیری‌کننده و بهبود دهنده باشد.
کلیدواژه ها
آرسنیک ، اسپیرولینا ، آنزیم های بافتی ، استرس اکسیداتیو
وضعیت: پذیرفته شده