| بررسی غلظت جیوه در عضله فیله 5 گونه از ماهیان عرضه شده در شهرهای گرگان، بابل و ساری به روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی |
| کد مقاله : 1258-5VBS |
| نویسندگان |
|
مهشاد اسدی1، آرش هاتفی *2، رضا چنگیزی3 1دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، ایران 2دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز، ایران 3استادیار گروه شیلات، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، ایران |
| چکیده مقاله |
| تجمع زیستی فلز سنگین جیوه در عضله 5 نوع ماهی (شوریده، حلوای سیاه، کپور معمولی، قزل‌آلا و فیل ماهی) در 3 شهر شمالی (بابل، ساری و گرگان) ایران مورد ارزیابی قرار گرفت. مجموعا 15 نمونه از فروشگاه های معتبر بابل، ساری و گرگان اخذ شد. نمونه گیری از قسمت فیله ماهی‌ها انجام گردید و اندازه گیری جیوه با استفاده از روش اسپکتروفتومتری جذب اتمی انجام شد. غلظت جیوه در بافت فیله ماهی‌های شوریده، حلوای سیاه، کپور معمولی، قزل‌آلا و فیل ماهی به ترتیب 0.7، 0.18، 0.06، 0.82 و 0.12 میلی‌گرم/کیلوگرم بود. میانگین غلظت جیوه در شهرهای بابل، ساری و گرگان به ترتیب 0.27، 0.24 و 0.25 میلی‌گرم/کیلوگرم بود. غلظت جیوه در بافت گوشت ماهی شوریده، حلوای سیاه، کپور معمولی و فیل ماهی کمتر از استاندارد بهداشت جهانی و سازمان غذا و داروی آمریکا بود درحالی که نمونه‌های قزل‌آلا دارای غلظت جیوه بیشتر از استانداردها را داشتند. میانگین غلظت جیوه در همه شهرها بالاتر از حد پذیرش پیشنهادی استانداردها بود و اختلاف معنی‌داری (0.05P<) بین شهرها در این خصوص دیده نشد. |
| کلیدواژه ها |
| ماهی، فلزات سنگین، جیوه، قزل آلا، کپور |
| وضعیت: پذیرفته شده |