اثر افزودن سیستئامین در کاهش لیپید پراکسیداسیون اسپرم خروس طی مرحله انجماد و ذوب
کد مقاله : 1251-5VBS
نویسندگان
مهدی نظری *1، حسین دقیق کیا2
1گروه علوم دامی/دانشکده کشاورزی/دانشگاه تبریز
2گروه علوم دامی/دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز
چکیده مقاله
تلقیح مصنوعی یک تکنولوژی تولیدمثلی است که در آن از بهترین نرهای پرورشی استفاده مؤثر می‌شود. تلقیح مصنوعی موفق، متأثر از عوامل متعددی می‌باشد که یکی از اصلیترین و کلیدیترین آنها دسترسی به اسپرمهای بارور بعد از فرآیند انجماد- ذوب است. در مرحله انجماد آسیب‌هائی به اسپرم وارد می‌شود که شایعترین آن تنش اکسیداتیو است، آسیب غشایی بعنوان یکی از دلایل کاهش تحرک و باروری اسپرم خروس مطرح است. تاکنون آنتی‌اکسیدان‌های مختلفی جهت کاهش یا جلوگیری از آسیب‌های غشایی در حین انجماد و ذوب مورداستفاده قرارگرفته است. در این تحقیق از اسیدآمینه سیستئامین بمنظور کاهش استرس اکسیداتیو، پراکسیداسیون لیپیدی و یکپارچگی غشاء و تحرک اسپرم است. بدین منظور نمونه‌های منی از 15 خروس نژاد رأس با سن 28 هفته به روش مالش پشتی-شکمی جمع‌آوری شدند. نمونه‌های منی پس از ارزیابی اولیه باهم مخلوط شده پس از رقیق‌سازی و افزودن سطوح 30،15 و 45 میکرومولار از اسیدآمینه سیستئامین، نمونه‌ها طی دو مرحله سردسازی شده و سپس مایع منی فریز شده و بعد از ذوب نمونه‌ها فراسنجه‌های حرکتی اسپرم یکپارچگی غشاء با استفاده از آزمون ‌هاست اندازه‌گیری شدند. بر اساس نتایج بدست‌آمده افزودن سطوح 30 و 45 میکرومول باعث افزایش معنی‌دارتحرک نسبت به گروه کنترل گردید. افزودن سطح30 میکرومولار سبب بهبود یکپارچگی غشاء اسپرم‌ها شد.
کلیدواژه ها
مکمل‌آنتی‌اکسیدانی، سیستئامین، تنش اکسیداتیو، انجماد اسپرم
وضعیت: پذیرفته شده