توسعه کاربرد گیاهان دارویی خانواده نعناع در صنعت دام و طیور
کد مقاله : 1239-5VBS
نویسندگان
فاطمه ملک ملکی *1، مهدی نقی زاده2، مریم دلفانی1، رزیتا کبیری3
1گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام
2گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی بردسیر
3گروه تولیدات گیاهی،دانشکده کشاورزی بردسیر
چکیده مقاله
vهدف از این بررسی معرفی چهار گونه گیاه دارویی از خانواده نعناعیان شامل مرزه، آویشن، نعناع فلفلی و بادرنجبویه و نقش این گیاهان در صنعت دامپروری است که در تحقیقات مختلف در بخش بهداشت و درمان دام و طیور گزارش شده است. گیاه مرزه، دارای ترکیبات شیمیایی مهمی همچون ترپنوئیدها و فلاونوئیدها از جمله تیمول، کارواکرول، پاراسیمن، گاما ترپینن، لیمونن است که به عنوان محرک نیرودهنده، تقویت معده، ضدعفونی کننده و تسهیل کننده عمل هضم، ضد باکتریایی، ضد قارچی، ضد انگلی، آنتی اکسیدانی، ضد دیابت، ضد التهاب و ضد انعقادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. اسانس آویشن مقدار زیادی کارواکرول و تیمول و ترکیباتی از قبیل گاماترپینن، پاراسیمین، بتاکاریوفیلن، بورنئول، سینئول، لینالول و ژرانیول را شامل می شود که دارای اثرات ضدعفونی کننده، ضد باکتری، ضد قارچ، ضد نفخ، ضد اسپاسم بوده و سیستم ایمنی را تقویت می کند. نعناع فلفلی به عنوان یکی دیگر از گیاهان خانواده نعناعیان دارای ترکیباتی همچون منتول، کارون، لیمونن، بتاپینن، منتون، آلفاپینن و ژرانیول است که دارای خواص ضد میکروبی، ضد باکتریایی بوده و از رشد باکتری های مضر در دستگاه گوارش جلوگیری می کند. اسانس بادرنجبویه نیز شامل سیترونلال، کاریوفیلین، کاریوفیلین اکسید، سیترال، ژرانیول، استات اوگنول، لیمونن، تیمول، لینالول، ژرماکرن دی بوده و دارای خواص ضد ویروس، باکتری، بازدارنده سرطان و ضد حساسیت است.
کلیدواژه ها
مرزه، آویشن، نعناع فلفلی، بادرنجبویه، دام و طیور.
وضعیت: پذیرفته شده