اثرات داروهای ضد التهاب در زمان جفت‌گیری بر روی آندومتریت پس از جفت‌گیری و باروری در مادیان
کد مقاله : 1233-5VBS
نویسندگان
حسین نوایی *1، ابوالفضل حاجی بمانی شورکی2
1تبریز-بلوار29بهمن-دانشگاه سراسری تبریز-خوابگاه فجر
2دانشکده دامپزشکی دانشگاه سراسری تبریز
چکیده مقاله
رحم مادیان‌ها معمولا بعد از جفت‌گیری یا تلقیح مصنوعی به صورت فیزیولوژیک دچار یک التهاب خفیف می‌شود تا رحم را پاکسازی کند. در بعضی از مادیان‌ها ممکن است این پاسخ التهابی رفع نشده و حیوان دچار آندومتریت پس از جفت‌گیری یا PMIE شود و به دنبال آن به علت این التهابات و آزادسازی زودهنگام PGF2αاز رحم و لوتئولیز پیش از موعد جسم زرد و نامناسب شدن محیط رحم، احتمال زنده‌مانی جنین و ابقای آبستنی کاهش می‌یابد. امروزه داروهای ضدالتهاب مختلفی جهت پیشگیری و نیز درمان این پدیده استفاده می‌شود. باتوجه به نتایج مطالعات، استفاده از داروهای ضدالتهاب غیر استروئیدی از جمله مکلوفنامیک‌اسید، فلونکسین مگلومین و وداپروفن با مکانیسم مهار آنزیم سیکلواکسیژناز2 در مسیر سنتز پروستاگلندین‌ها، تغییر در کانال های کلسیمی و پروتئین‌های ترشحی و آماده کردن محیط رحم برای بقای جنین و داروهای ضدالتهاب استروئیدی از جمله دگزامتازون و پردنیزولون با مکانیسم سرکوب کورتیزول و کاهش ادم و التهاب اندومتررحم در زمان استروس و هنگام و بعد از جفت‌گیری، جهت پیش‌گیری و درمان آندومتریت متعاقب جفت‌گیری یا تلقیح مصنوعی و هنگام انتقال جنین نتیجه بخش بوده و استفاده از آن‌ها در مادیان‌های مستعد این عارضه توصیه می‌شود. بنابراین شناخت این داروها و دوز و نحوه مصرف آن‌ها جهت جلوگیری و یا کاهش عوارض جانبی آن‌ها ضروری است.
کلیدواژه ها
داروهای ضد التهاب، آندومتریت متعاقب جفت‌گیری، مادیان
وضعیت: پذیرفته شده