مطالعه سایکوفارماکولوژی در حیوانات خانگی مبتنی بر روانپریشی |
کد مقاله : 1221-5VBS |
نویسندگان |
لیلا اعتماد1، پرستو رحیمی *2، سینا سلاجقه3 1مرکز تحقیقات داروسازی، پژوهشکده فناوری داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران 2دانشجو دکتری عمومی دامپزشکی، دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران 3دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، تهران، ایران |
چکیده مقاله |
اختلالات رفتاری به تنهایی مسئول رها شدن و مرگ حیوانات خانگی بیشتری از مجموع بیماریهای عفونی، نئوپلاستیک و متابولیک می باشند و با وجود اهمیت فراوان این اختلالات، هنوز درمراکز تشخیص و درمان درایران جایگاهی ندارند. دارودرمانی نظیر رفتار درمانی، ضمن بروز تغییرات ملکولی مشابه در نورونهای سروتونرژیکی منجر به بهبود شرایط در مشکلات شدید رفتاری میگردد. به منظور شروع درمان در ابتدای بروز مشکلات، بایستی دارودرمانی بر اساس تشخیص دقیق، نه بر پایه شکایات و استدلهای صاحب حیوان آغاز گردد. شروع دارودرمانی بایستی با در نظرگیری نوع، پاسخدهی، عوارض جانبی، تداخلات، طول مدت مصرف و نحوه قطع مصرف دارو، همچنین مدیریت دارو توسط صاحب حیوان همراه باشد. در طب رفتاری حیوانات از داروهای بنزودیازپینها، ضدافسردگیهای 3 حلقهای، ضدافسردگیهای نورادرنزژیک و اختصاصی سروتونرژیک و ... استفاده میگردد، که تمام این موارد با تنظیم ناقلهای عصبی و متابولیت مربوطه در روند درمان اثر میگذارند. اکثر داروهای نامبرده به صورت بالینی بر روی حیوانات بررسی نشدهاند. عوارض جانبی معمول داروهای روان، معمولا از طریق گیرندههای موسکارینی استیلکولین مغز رخ داده، عوارض عمدتا گذرا بوده و اختلالات گوارشی، تغییر اشتها، آرامبخشی و تغییرات ضربان قلب به عنوان معمولترین عوارض در اولین هفته پس از تجویز شناخته میشوند، که در صورت تداوم، مستعد بررسی است. تجویز به علت سوءاستفاده از داروهای روان در میان مراجعین، نیازمند بررسی دقیق است. در این مطالعه، به بررسی اثربخشی و مکانیسم داروها و عوارض جانبی پرداخته شده است. |
کلیدواژه ها |
سایکوفارماکولوژی، حیوانات خانگی، رفتار |
وضعیت: پذیرفته شده |