| بررسی علل روانی-فرهنگی حیوان آزاری |
| کد مقاله : 1182-5VBS |
| نویسندگان |
|
فرخ رضا کبیر1، بشرا الیاسی2، بیتاالسادات انصاری *3، زهرا عیسی وند3 1استادیار گروه علوم درمانگاهی دانشکده علوم تخصصی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران 2دستیار رادیولوژی و تصویربرداری تشخیصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران 3دانشجوی دکترای عمومی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| حیوان آزاری، یکی از پدیده‌های شایع، اما مشمئز کننده، جوامع بشری، اعم از جوامع سنتی و مدرن، است. این پدیده پاتولوژیک با رفتارهایی نظیر کشتن، مصدوم و مجروح نمودن و حبس و آزار جسمی و روانی انواع حیوانات، اعم از حیوانات خانگی و حیوانات وحشی، مشخص می‌شود. حال پرسش این است که چرا آدمیان حیوانات را تحت شکنجه جسمی و روانی قرار می دهند؟ برای پاسخ به پرسش اساسی، شماری از مطالعات صورت گرفته در قلمرو حیوان آزاری از طریق روش «متاآنالیز» مورد بررسی قرار گرفتند. داده های حاصل با استفاده از چند آزمون آماری مورد تجزیه و تجلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که حیوان آزاران واجد بسیاری از نشانه‌های تشخیصی دو اختلال روانپزشکی یعنی «اختلال کردار» و «اختلال روان دردمندی» هستند. همچنین یافته ها نشان داد که حیوان آزاری عمدتاً در فرهنگ‌ها و خرده فرهنگ‌های توسعه نیافته ظهور و بروز می‌کند. از همین روی، بین سطح عقیدی افراد جامعه (به عنوان یک شاخص فرهنگی) و تمایل آنان به حیوان آزاری رابطه معکوسی وجود دارد. حیوانات آزاران افراد بیماری هستند که در خرده فرهنگ‌های توسعه نیافته مرتکب آزار و اذیت حیوانات می‌شوند. از همین روی، برای پیش گیری از حیوان آزاری نه تنها باید چنین افرادی درمان شوند بلکه فرهنگ عمومی جامعه نیز ارتقا یابد. |
| کلیدواژه ها |
| حیوان آزاری، اختلال کردار، روان دردمندی، فرهنگ توسعه نیافته، پیش گیری |
| وضعیت: پذیرفته شده |