| تأثیر دیابت مادری بر روند تکاملی سیستم اعصاب مرکزی در قبل و بعد از تولد موش صحرایی در سنین مختلف و نقش محافظتی عصارۀ برگ گردو |
| کد مقاله : 1123-5VBS |
| نویسندگان |
|
ذبیح الله خاکسار *، مینا تجلی، حمیدرضا مرادی، سارا هاشمی گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران |
| چکیده مقاله |
| میزان شیوع دیابت مادری در حال افزایش است و با وجود پیشرفت زیاد در کنترل عوارض دیابت در مادران باردار، ریسک تولد جنین-های ناهنجار در آنان همچنان به‌طور چشم‌گیری بیش از جمعیت سالم است. در این مطالعه، اثرات عصارۀ برگ گردو بر روند تکاملی سیستم اعصاب مرکزی در قبل و بعد از تولد نوزادان متولد شده از موشهای دیابتی ارزیابی می‌شوند. 60 سر موش صحرایی ماده بالغ در شش گروه شامل: کنترل (بدون درمان)، القای دیابت تجربی (50 میلی‌گرم/کیلوگرم استرپتوزوتوسین)، دیابت+عصارۀ برگ گردو (250 میلی‌گرم/کیلوگرم)، عصارۀ برگ گردو (250 میلی‌گرم/کیلوگرم)، دیابت+گلی‌بنگلامید (5 میلی‌گرم/کیلوگرم)، گلی‌بنگلامید (5 میلی‌گرم/کیلوگرم) به‌طور تصادفی و برابر تقسیم شدند. موشهای هر شش گروه توسط جفت‌گیری طبیعی باردار شدند. مخ، مخچه و نخاع شوکی (اتساع بازویی و کمری -خاجی) در جنین‌های روزهای 18 و 20 بارداری و در نوزادان روزهای 14 و 28 بعد از تولد که از موشهای مادر به‌صورت طبیعی زایمان کردند به‌منظور مطالعات هیستومورفومتری به فرمالین بافر 10% منتقل شدند. نتایج حاکی از افزایش معنی‌دار وزن نوزادان گروه دیابت در مقایسه با سایر گروه‌های مطالعه بود (05/0>p). تعداد سلول‌های مادۀ خاکستری و سفید در مخ، مخچه و نخاع، قطر عرضی و عمودی کانال مرکزی نخاع در جنین‌های 18 و 20 روزه و نوزادان روزهای 14 و 28 در گروه‌های دیابت+عصارۀ برگ گردو و دیابت+گلی‌بنگلامید در مقایسه با گروه دیابت افزایش معنی‌دار نشان داد (05/0>p). در مجموع، عصارۀ برگ گردو می‌تواند اثرات منفی دیابت بر روند تکاملی سیستم اعصاب مرکزی در جنین‌ها و نوزادان در سنین مختلف از موشهای صحرایی القای دیابت تجربی را مهار نماید. |
| کلیدواژه ها |
| برگ گردو، دیابت مادری، سیستم اعصاب مرکزی، موش صحرایی |
| وضعیت: پذیرفته شده |