تأثیر دیابت مادری بر تغییرات هیستومورفومتریک تخمدان در قبل و بعد از تولد موش صحرایی در سنین مختلف و نقش محافظتی عصارۀ شنبلیله |
کد مقاله : 1113-5VBS |
نویسندگان |
حمیدرضا مرادی *، ذبیح الله خاکسار، محمد بیضایی گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران |
چکیده مقاله |
مطالعات نشان دادهاند که دیابت موجب اثرات منفی بر سیستم تناسلی ماده میشود. بیماران دیابتی از اختلالات عملکرد دستگاه تناسلی شامل کاهش میل جنسی و ناتوانی در باروری رنج میبرند. تحقیقات حاکی از آن است که شنبلیله موجب هیپوگلیسمی می-شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تأثیر عصارۀ شنبلیله بر تغییرات بافتی تخمدان در قبل و بعد از تولد نوزادان متولد شده از موشهای دیابتی میباشد. 60 سر موش صحرایی ماده بالغ در شش گروه شامل: کنترل (بدون درمان)، القای دیابت تجربی (50 میلی-گرم/کیلوگرم استرپتوزوتوسین)، دیابت+عصارۀ شنبلیله (1000 میلیگرم/کیلوگرم)، عصارۀ شنبلیله (1000 میلیگرم/کیلوگرم)، دیابت+گلیبنگلامید (5 میلیگرم/کیلوگرم)، گلیبنگلامید (5 میلیگرم/کیلوگرم) بهطور تصادفی و برابر تقسیم شدند. سپس، موشها باردار شدند و پس از طی مراحل بارداری، از هر گروه پنج جنین ماده با سنین 18 و 20 روزگی و پنج نوزاد ماده یکماهه، دوماهه و سهماهه انتخاب شدند. بافت تخمدان موشها و نمونههای سرم بهترتیب برای مطالعات هیستومورفومتری و ارزیابی LH و FSH جمعآوری شدند. تعداد فولیکولهای آغازی در جنینهای ماده 18 و 20 روزه گروههای دیابت+عصارۀ شنبلیله و دیابت+گلیبنگلامید نسبت به گروه دیابت افزایش معنیدار نشان دادند (05/0>p). فولیکول اولیه و بالغ موشهای یک، دو و سه ماهه درگروههای دیابت+عصارۀ شنبلیله و دیابت+گلیبنگلامید افزایش معنیدار نشان دادند (05/0>p). میزان هورمون LH و FSH در موشهای دو و سه ماهه گروه دیابت+عصارۀ شنبلیله در مقایسه با گروه دیابت افزایش معنیدار نشان داد (05/0>p). در مجموع، نتایج نشان داد که عصارۀ شنبلیله میتواند موجب ارتقاء ساختار بافتی تخمدان در قبل و بعد از تولد از موشهای صحرایی ماده مبتلا به دیابت شوند. |
کلیدواژه ها |
شنبلیله، دیابت تجربی، تخمدان، نوزادان ماده، موش صحرایی |
وضعیت: پذیرفته شده |