بررسی امکان کشت و پیوند سلول‌های بتا جزایرلانگرهانس‌پانکراس در درمان دیابت تیپ 1
کد مقاله : 1094-5VBS
نویسندگان
مجتبی صانعی *1، علی مسعد دزفولی2
1دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر
2دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزا اسلامی واحد شوشتر
چکیده مقاله
دیابت یک بیماری متابولیک همراه با افزایش قند خون است که ممکن است به دلیل کاهش ترشح انسولین از غده لوزالمعده یا مقاومت به انسولین یا هردو مورد با افزایش تولید گلوکز از کبد باشد. در حال حاضر 5 درصد از مرگ ومیرهای جهان به دلیل دیابت است که میزان آن در 10 سال آینده به 50 درصد افزایش می‌یابد.
افراد دیابتی که به مدت طولانی هایپرگلایسمی را تجربه می‌کنند، در معرض خطر قراردارند. در آغاز 20امین سال از شروع ابتلا به دیابت تیپ 1، 50 درصد از افراد ممکن است به درگیری‌های بینایی، کلیوی یا آسیب‌های عصبی نیز مبتلا شوند. افراد دارای دیابت، 25 بار بیشتر امکان کور شدن، 17 بار بیشتر امکان ابتلا به نارسایی کلیوی، 5 بار بیشتر امکان نیاز به آمپوته کردن اعضا و 2 بار بیشتر امکان ابتلا به بیماری‌های قلبی را نسبت به سایر افراد دارند.
از طرفی سبک زندگی و تغذیه به دنبال کاهش تحرک و چاقی، عواملی هستند که مجموعاً موجب می‌شود افراد زیادی از جوامع به دیابت مبتلا شوند. آن چیزی که امروزه حائز اهمیت است، دستیابی به درمان قطعی دیابت نوع 1 بدون نیاز به انسولین درمانی و... است. پس، از طرفی جمعیت رو به رشد مبتلایان به دیابت و از طرف دیگر، عدم وجود درمان قاطع برای بی‌نیازی از تزریق مکرر انسولین، پژهشگران و دانشمندان را به فکر بهره‌گیری از سلول‌های بنیادی و جنینی و پیوند غدد انداخت.
در این مقاله، به‌طور اجمالی به بررسی و مروری بر مطالعاتی که تاکنون در این رابطه صورت گرفته است، پرداخته می‌شود.
کلیدواژه ها
دیابت نوع 1، انسولین تراپی، سلول‌های بنیادی، سلول‌های بتا جزایر لانگرهانس، پانکراس، هموگلوبین گلیکوزیله، اسیدگلوتامیک‌دکربوکسیلاز، دیابت ملیتوس
وضعیت: پذیرفته شده