هم افزایی هیستوپاتولوژی و اولتراسونوگرافی در تشخیص دقیق تر بیماری |
کد مقاله : 1087-5VBS |
نویسندگان |
محمد نصراله زاده ماسوله1، بشرا الیاسی2، بیتاالسادات انصاری *3 1استادیار گروه علوم درمانگاهی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران 2دستیار رادیولوژی و تصویربرداری تشخیصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران 3دانشجوی دکترای عمومی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران |
چکیده مقاله |
اولتراسونوگرافی یکی از روشهای پرکاربرد و غیرتهاجمی در بررسی اندامهای مختلف بدن، از کبد و قلب گرفته تا استخوانها است. با این شیوه میتوان پارامترهای مختلف اندامها (نظیراندازه، مشخصات بافتی، میزان خونرسانی و ...) را بررسی، و تغییرات پاتولوژی احتمالی را در اندام مربوطه ثبت نمود. البته این را نیز باید به خاطر داشت که این ابزار تشخیصی علیرغم همه مزیتهایی که دارد، قادر به تعیین دقیق نوع عارضه نیست. از این رو، برای تعیین دقیق نوع بیماری ناگزیر باید از شیوههای دیگری همچون هیستوپاتولوژی بهره گرفت. این را نیز باید گفت که اخذ نمونههای بیوپسی عاری از خطر نیست. به همین سبب استفاده همزمان از اولتراسونوگرافی به عنوان عاملی که خطرات حاصل از بیوپسی را کاهش می دهد، بسیار ضروری است. در پزشکی مدتها است که استفاده از این شیوه به روش جاری( روتین) تبدیل شده است. امید میرود که با توجه به افزایش خدمات اولتراسونوگرافی، در دامپزشکی کشور نیز به زودی شاهد استفاده از این شیوه، به ویژه در عرصهی خدمات تشخیص و درمان، باشیم. این نکته را نیز ناگفته نگذاریم که مطالعات پرشماری نیز در قلمروهای پزشکی و دامپزشکی وجود دارد که نشان از ارجحیت این دو ابزار تشخیصی دارند. بویژه، اغلب آن مطالعات نشان دادهاند که گرچه در تشخیص نوع عارضه هیستوپاتولوژی ابزار دقیقتری است، لیکن در تعیین اندازه، حاشیه و محل قرار گیری عارضه اولتراسونوگرافی ابزاری سودمندتری است. به تعبیر دقیقتر، این دو روش تشخیصی خاصیت همافزایانه (سینرژیک) دارند و لاجرم با بهرهگیری از هر دو میتوان اتقان تشخیص را دوچندان ساخت. |
کلیدواژه ها |
سونوگرافی، هیستوپاتولوژی، تشخیص، بیوپسی |
وضعیت: پذیرفته شده |