| اثرات استفاده از زایلازین در قبل و طی آبستنی بر روی رحم و جنین |
| کد مقاله : 1072-5VBS |
| نویسندگان |
|
حسین نوایی *1، ابوالفضل حاجی بمانی شورکی2، رضا اسدپور2 1تبریز-بلوار29بهمن-دانشگاه سراسری تبریز-خوابگاه فجر 2دانشگاه سراسری تبریز- دانشکده دامپزشکی |
| چکیده مقاله |
| زایلازین هیدروکلراید یکی از داروهای پرکاربرد جهت آرام‌بخشی و مقیدسازی حیوانات است و در حیوانات خانگی مثل گربه به عنوان استفراغ‌آور نیز استفاده می‌شود. در بعضی از مادیان‌ها مثل نژاد تروبرد گاهی برای جفت‌گیری طبیعی از داروی آرام‌بخش استفاده می-شود. البته این داروها بر روی سایر دستگاه های بدن از جمله دستگاه تولیدمثلی نیز ممکن است اثراتی داشته باشند. مطالعات نشان دادند استفاده از داروی زایلازین قبل از جفت‌گیری مادیان سبب تحریک گیرنده آلفاآدرنورسپتور شده و در نتیجه باعث افزایش فعالیت میوالکتریکی عضلانی رحم و انقباض رحم می‌شود. بسته به تعداد تزریق و دوز داروی مورد استفاده احتمال جذب جنین، سقط و زایمان پیش از موعد وجود دارد. در مطالعات دیگر بر روی میش و بز مشخص شد که استفاده از زایلازین در این گونه‌ها باعث افزایش انقباضات رحمی و همچنین کاهش اکسیژن سرخرگی و ضربان قلب در جنین و مادر می‌شود. در گاو زایلازین بین روزهای 30-60 و 180-270 روزگی، بیشترین تاثیر را روی انقباضات رحم داردکه احتمالا به علت بالا بودن استروژن و گیرنده‌های آلفا آدرنو رسپتور در این زمان می‌باشد. گزارش‌ها نشان دادند که تزریق زایلازین با دوز 20 میلی گرم به گاو در هر سنی از طریق تحریک گیرنده آلفا آدرنورسپتور باعث افزایش انقباضات رحمی و درنتیجه انقباض عروق خونرسان رحم شده و باعث کاهش فشار خون جنین و هیپوکسی جنین می‌شود اما بر روی آبستنی تاثیر سوئی ندارد. بنابراین با توجه به نتایج، استفاده از زایلازین در حیوانات آبستن به علت اثرات سوء روی جنین و آبستنی بهتر است با احتیاط مورد مصرف قرار بگیرد. |
| کلیدواژه ها |
| زایلازین، آبستنی، حیوانات |
| وضعیت: پذیرفته شده |