ارزیابی تاثیر درمان پروفیلاکتیک با ویتامین ث بر وضعیت بالینی و پارامترهای استرس اکسیداتیو در جوجه های گوشتی دچار آرتریت تجربی استافیلوکوکی

کد مقاله : 1067-5VBS

نویسندگان

طهورا شمالی *، بهمن عبدی، فهیمه نعمت الهی دانشکده دامپزشکی

چکیده مقاله

آرتریت باکتریایی از دلایل عمده لنگش در جوجه های گوشتی بوده و بیشتر در استخوان های با رشد سریع روی می دهد. تضعیف ایمنی از عوامل مهم زمینه ساز این بیماری است. ویتامین ث آنتی اکسیدانی است که دارای اثرات مفید بر دستگاه ایمنی و استخوان می باشد. در این مطالعه تاثیر تجویز پروفیلاکتیک این ویتامین بر وضعیت بالینی و پارامترهای استرس اکسیداتیو در جوجه های گوشتی دچار آرتریت تجربی استافیلوکوکی ارزیابی شده است. تعداد40 قطعه جوجه گوشتی بطور تصادفی به 4 گروه مساوی زیر تقسیم و تیمار شدند. 1. کنترل منفی(NC): بدون تیمار2. کنترل مثبت (PC): در سن 35 روزگی محیط کشت TSB حاوی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس در مفصل تیبیو تارسال پای راست تزریق شد. 3. کنترل حامل(SC): محیط کشت TSB استریل در مفصل نامبرده تزریق شد. 4. تیمار: از سن 25 روزگی، ویتامین ث با دوز رایج در آب آشامیدنی تجویز شد و در 35 روزگی باکتری تلقیح گردید. در سن 44 روزگی جوجه ها نمونه گیری و کشتار شدند. تجویز ویتامین ث موجب تغییر معنی داری در وزن بدن، نمره بالینی لنگش و نیز نمره ضایعات مفصلی در مقایسه با گروه کنترل مثبت نشد (p>0.05). هرچند تجویز این ویتامین با کاهش میزان سرمی مالون دی آلدهید در مقایسه با گروه کنترل مثبت همراه بود (p<0.05) بود، تنها افزایش مختصری در ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم ایجاد نمود (p>0.05). در کل‏، تجویز ویتامین ث بصورت پروفیلاکتیک تاثیر قابل توجهی بر وضعیت بالینی و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم در جوجه های گوشتی دچار آرتریت تجربی استافیلوکوکی ندارد.

کلیدواژه ها

آرتریت، استافیلوکوکوس اورئوس، جوجه گوشتی، ویتامین ث

وضعیت: پذیرفته شده