بررسی هیستوپاتولوژیک ضایعات حاصل از نانو ذرات اکسید روی برتیموس در موش صحرایی
کد مقاله : 1065-5VBS
نویسندگان
مهدیس احمدیان شالچی *1، سید محمد حسینی2، فاطمه زهرا غریب3
1دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل- بابل- ایران
2عضو هیات علمی / دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
3دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل
چکیده مقاله
ننانوتکنولوژی علم گسترده‌ی کنترل و بازسازی اتم ها و مولکول های مواد برای به دست آوردن اشیایی به اندازه‌ی 1-100 نانومتر حداقل در یک محور است. ذرات نانو به علت سطح به حجم بالا و اندازه بسیار کوچک، خواص فیزیکوشیمیایی ویژه‌ای دارند که باعث کاربرد فراوان آن‌ها در عرصه‌های گوناگون: صنعتی، پزشکی،آرایشی و... می‌گردد. با گسترش کاربرد و استفاده از این مواد، نگرانی‌ها در باب سمیت و آسیب‌زایی این مواد نیز اخیرا بسیار گسترش یافته. بر اساس پژوهش‌های صورت گرفته نانوذرات از سلول‌های ایمنی می‌گریزند، با اجزای سلولی همچون پروتئین‌ها و نوکلوئیک‌اسیدها تداخل می‌کنند، از غشای سلول عبور کرده و در بسیاری از ارگان‌ها مانند ریه، کلیه و کبد انباشته می‌شوند که می‌تواند منجر به نقص در عملکرد این اعضا شود. در پژوهش صورت گرفته 80 موش صحرایی ماده 220-180 گرم را در اختیار گرفته و آنها را به 8 گروه 10 تایی تقسیم کردیم: یک گروه به عنوان کنترل، یک گروه شم و شش گروه‌ دیگر به عنوان گروه‌های تجربی مطالعه‌ی اثرات درمانی می‌باشند. برای القای ضایعات در موش‌های صحرایی روزانه میزان 4،8،25،50،100،200mg/kg دوبار در هفته نانوذره اکسید روی به مدت چهار هفته‌ی متوالی و به صورت داخل صفاقی مورد استفاده قرار گرفت. در بررسی صورت گرفته گروه شم و کنترل، 4،8،25 شرایط نرمال بافتی داشتند، در غلظت 50 و 100 mg/kg نکروز و ادم و در غلظت 200 mg/kg فیبروز نیز مشاهده گشت.
کلیدواژه ها
نانوذرات، تیموس، موش، روی
وضعیت: پذیرفته شده