اثرات مصرف همزمان متیلفنیدات و نیکوتین بر ساختار و عملکرد بافت کبد در موشهای صحرایی بالغ |
کد مقاله : 1052-5VBS |
نویسندگان |
داود کیانی فرد *1، سید میثم موسوی شعار2 1گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه تبریز 2گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه شهید چمران، اهواز، ایران |
چکیده مقاله |
متیل فنیدات از مشتقات آمفتامین بوده و برای درمان سندرم بیش فعالی کودکان مورد استفاده قرار میگیرد. مصرف متیل فنیدات با بروز تغییراتی در بافت کبد همراه است. نیکوتین به عنوان یک آلکالوئید سمی دارای اثرات منفی نیکوتین بر بافت کبد است. استفاده از متیل فنیدات گرایش به مصرف نیکوتین را افزایش میدهد. در این مطالعه اثرات مصرف همزمان متیل فنیدات و نیکوتین بر ساختار بافت کبد بررسی گردید. چهل سر موش صحرایی به چهار گروه تقسیم شدند. متیل فنیدات (10 mg/kg) بصورت گاواژ دهانی و نیکوتین (4 mg/kg) بصورت داخل صفاقی بهمدت هشت هفته بطور جداگانه یا همزمان در سه گروه آزمایشی از موشهای صحرایی نر بالغ شامل گروه متیل فنیدات (MPH)، گروه نیکوتین (NCT) و گروه متیل فنیدات و نیکوتین (MPH+NCT) استفاده شد. یک گروه از حیوانات به عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد. در انتهای مطالعه، حیوانات آسانکشی شده و نمونههای بافت کبد جهت مطالعات هیستومورفومتری آماده سازی شد. نتایج نشان داد که در گروههای تیمار تغییراتی در بافت کبد در مقایسه با گروه کنترل ایجاد شد. افزایش میانگین قطر ورید مرکز لبولی، قطر هپاتوسیتها، کپسول همبندی و سینوزوئیدها از مهمترین تغییرات ساختاری بافت کبد بود. بیشترین میزان تغییرات مورفومتریک در گروه MPH+NCT مشاهده گردید. پرخونی ورید مرکز لبولی و سینوزوئیدها و به هم خوردگی نظم و آرایش ستونهای هپاتوسیتی در بررسی بافت شناسی کبد در گروههای تحت آزمایش مشاهده شد. نتایج نشان داد که مصرف همزمان متیل فنیدات و نیکوتین اثرات منفی بیشتری در مقایسه با مصرف جداگانه این ترکیبات بر بافت کبد دارد. |
کلیدواژه ها |
کبد، متیل فنیدات، موش صحرایی، نیکوتین، هیستومورفومتری |
وضعیت: پذیرفته شده |